Moje dziecko nie chce ćwiczyć w domu – jak wspierać rozwój terapeutyczny poprzez zabawę

Dlaczego dziecko nie chce ćwiczyć w domu?

Przyczyn braku chęci do ćwiczeń może być wiele:

• Brak motywacji – Dziecko może nie rozumieć, dlaczego musi wykonywać dane ćwiczenia, szczególnie jeśli trudności z mową czy innymi funkcjami nie są dla niego widoczne.
• Monotonia – Powtarzanie tych samych zadań może być dla dziecka nużące.
• Presja – Jeśli dziecko czuje, że rodzic oczekuje natychmiastowych wyników, może reagować oporem.
• Nieadekwatne formy ćwiczeń – Ćwiczenia mogą wydawać się dziecku za trudne lub zbyt abstrakcyjne.

Jak zmotywować dziecko do ćwiczeń?

Najlepszym sposobem na zachęcenie dziecka do pracy nad swoimi trudnościami jest połączenie ćwiczeń z zabawą. Dzieci uczą się najlepiej przez aktywność, która jest dla nich przyjemna i naturalna. Kluczem jest przekształcenie ćwiczeń logopedycznych i terapeutycznych w gry i zabawy, które angażują i dostarczają radości. Wiele ćwiczeń można wykonywać w trakcie spacerów, jazdy samochodem. Oto kilka pomysłów, jak można to zrobić.

Przykłady zabaw terapeutycznych

1. Układanie puzzli

Puzzle to świetna zabawa rozwijająca zdolności wzrokowo-przestrzenne i koncentrację. W zależności od potrzeb dziecka, można dostosować poziom trudności – od prostych obrazków do bardziej skomplikowanych wzorów. Puzzle wspierają także rozwój logicznego myślenia i cierpliwości.

2. Tor przeszkód w domu

W zaburzeniach motorycznych pomocne mogą być ćwiczenia ruchowe. Stworzenie w domu prostego toru przeszkód, gdzie dziecko musi przeskakiwać przez poduszki, czołgać się pod krzesłami czy balansować na równoważni (może to być po prostu krawędź dywanu), to doskonała zabawa wspomagająca rozwój motoryki dużej.

3. Zabawa w „ciuciubabkę”

Gra polegająca na rozpoznawaniu przedmiotów za pomocą dotyku (np. schowaj różne przedmioty w worku i poproś dziecko, aby wyciągnęło jeden z nich i odgadło, co to jest) rozwija percepcję dotykową oraz koncentrację.

4. Kalambury

Ruch i gesty są niezwykle ważne w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych i społecznych. Kalambury to zabawa, która pozwala dzieciom ćwiczyć opisywanie i rozumienie poprzez ruchy ciała, co może być pomocne szczególnie w terapii dzieci z trudnościami w zakresie komunikacji niewerbalnej.

5. Karty obrazkowe

Przy problemach z koncentracją i pamięcią można używać kart obrazkowych. Zabawa polega na tym, że rodzic pokazuje kilka kart, po czym dziecko musi je zapamiętać i odtworzyć w odpowiedniej kolejności. To ćwiczenie wspomaga pamięć wzrokową i sekwencyjną.

Integracja ćwiczeń w codzienności

Aby ćwiczenia stały się naturalną częścią dnia, warto włączać je w codzienne czynności. Na przykład podczas spaceru można wymyślać rymowanki, naśladować dźwięki przyrody lub opisywać otaczający świat. Podczas kąpieli można ćwiczyć wymawianie trudnych głosek, udając, że postacie z wody rozmawiają ze sobą. Przygotowanie posiłków może być świetną okazją do ćwiczenia słownictwa (np. nazwy warzyw) i planowania działań krok po kroku. Segregacja prania służy nie tylko rozwijaniu motoryki małej i dużej, ale również kształtowaniu spostrzegawczości i koordynacji wzrokowo-ruchowej.